Zęby_człowieka Budowa anatomicznaedytuj

W przypadku chorób przyzębia w wyniku recesji dziąseł odsłania się korzeń anatomiczny, a więc korzeń kliniczny może być bardzo skrócony.


Próg kanału korzeniowego (limen canalis radicis dentis) jest to wystająca w obrębie kanału korzeniowego, blisko komory, część zębiny (np. na środkowym górnym siekaczu wystaje na ścianie dystalnej i mezalnej). Może stanowić przeszkodę przy zgłębnikowaniu i oczyszczaniu kanału.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Zęby_człowieka

A przyjmowanie tetracyklin przez dzieci powoduje

W stomatologii wyróżnia się następujące powierzchnie zęba:


Biorąc pod uwagę barwę korony można wyróżnić zęby:


Okolica powierzchni siecznej jest jaśniejsza niż okolica szyjki (szczególnie na siekaczach i kłach). Zęby łuku dolnego są jaśniejsze niż odpowiednie zęby łuku górnego. Kły są zwykle ciemniejsze niż sąsiednie zęby. Z wiekiem powierzchnia zębów ciemnieje. Przyjmowanie nadmiernych ilości fluoru wywołuje plamy w szkliwie. A przyjmowanie tetracyklin przez dzieci powoduje ciemne zabarwienie szkliwa oraz jego niedorozwój i zniekształcenie koron.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Zęby_człowieka

Na prawidłowy zgryz składają się takie

Zęby człowieka (łac. dens – ząb, l.mn. dentes) – złożone, twarde twory anatomiczne w jamie ustnej. Stanowią element układu trawienia służąc do odgryzania kęsów i rozdrabniania pożywienia.


Zęby człowieka charakteryzują się: difiodontyzmem (fizjologicznie występują zęby mleczne i zęby stałe), tekodontyzmem oraz heterodontyzmem.


Dziecko o pełnym uzębieniu mlecznym ma 20 zębów (10 w żuchwie i 10 w szczęce) – 8 siekaczy, 4 kły i 8 trzonowców. Jego wzór zębowy można więc przedstawić następująco:


Siekacze służą do odgryzania kęsów, kły do chwytania, przytrzymywania i rozrywania pokarmu, a przedtrzonowe i zęby trzonowe do jego miażdżenia i rozcierania ułatwiając również tym samym kontakt α-amylazy z pokarmem.


Oprócz wzoru zębowego zęby człowieka charakteryzuje zgryz. Prawidłowo wszystkie zęby są ułożone w odpowiedniej kolejności i w specyficznej wzajemnej relacji gwarantującej najlepsze pełnienie przez nie swej funkcji przy jak najmniejszym wysiłku oraz obciążaniu narządu żucia (stawów i mięśni). Na prawidłowy zgryz składają się takie czynniki jak nagryz pionowy, nagryz poziomy, symetria łuków zębowych i inne.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Zęby_człowieka